Monday, March 31, 2014

Sa FHM POLL

Subrang higpit ngayon ang kompetisyon sa pinakamagandang modelo ng bansa, sa FHM Poll makikita mo kung gaanu ka dikit ang laban at pati mga kumento ng mga fans ng bawat modelo ay nag aaway away.. Xempre bumoto din ako sa modelong sa tingin ko ay deserving.. pero nakakagulat ang result.. masdan mo..



Marian Rivera with 67,429 votes rated at 31.92% and KimChiu with 64,753 votes rated at 61.38% WTF!!! mas mataas pa ung mas mababa ang boto???

Akala ko hindi lang nag update ung poll.. so kinabukasan binisita ko ulit.. at ito na ang result.



Nangunguna pa din si marian sa dami ng votes pero nangunguna si kim chiu pagdating sa rate?? diba dapat mas mataas ang rate ng isang modelo kung mas madami ang boto sa kanya??/ bakit ngaun baligtad???

Thursday, March 13, 2014

Nakakadismaya

kamakailan lang sunod sunod ng nagsusulputan mga anumalya sa gobyerno, PDAF,DAP, Yolanda Relief goods, Globe Asiatic Housing scam. Marami ang mga pilipinong galit dahil tila ba walang nareresolba sa mga kasong ito. at ito ang mas nakakadismaya.


http://www.gmanetwork.com/news/story/352358/economy/moneyandbanking/adb-gives-phl-govt-20-m-grant-for-livelihood-in-rebuilding-70-yolanda-hit-municipalities

Nakakatanggap ng mga ganitong kalaking pera ang pilipinas para sa mga yolanda victims.. pero wala taung makikitang galaw o pagbabago sa mga apektadong lugar, walang kinakain ang mga tao pero,

http://www.gmanetwork.com/news/story/352471/news/regions/expired-relief-goods-end-up-in-palo-leyte-dumpsite
inimbak lang pala nila ung mga donasyun hanggang sa mabulok.

tapos nito linggo lang.. ung pulis na humuli kay delfin lee na xang utak ng HOUSING SCAM ay pinatapon sa ibang lugar.. anu ibig sabhin nito?? kung sinu pa ung matinu xa pa ung pinatapon.... hmmm..



anu na nga bang klaseng gobyerno meron tayo sa panahon ni noynoy???.

at kung pupunahin mo ang gobyerno ni noynoy aquino.. ang isasagot nia sau ay

"Bahala kayo sa buhay nio, Busy ako!" o kaya "Bahala na kayo kung happy kayo diyan; ang magagawa ko, ipagdadasal ko na lang kayo at asikasuhin ko yung dapat kung asikasuhin,"
http://www.gmanetwork.com/news/story/352425/news/nation/pnoy-hits-critics-anew-i-ll-pray-for-you


kayo na po ang humusga.

Wednesday, March 12, 2014

FUNNY SIGNS: NAIA "WANG-WANG"

I saw this sign next to the bathroom in Terminal 2 Manila today ...made me laugh. ...I guess whoever made this sign isn't aware of what a "wang" in America ...and "wang wang-ing" ...well, yeah, I'm still not sure what that is, but I don't like what my imagination is coming up with.

-David DiMuzio




see the full conversastion here


Wednesday, January 8, 2014

Half-Snake Half-Human Girl


8-year-old girl named Mai Li Fay in Thailand must live a life like other girls. Every day, thousands of people gathered before her family to have the opportunity to see and can touch this girl. Some pilgrims and tourists here that if you touch the girl who will bring her luck.

According to leading medical experts from Thailand, Lao Dr Ping said that this young girl is a very rare syndrome called Jing Jing Serpentosis Malianorcis or disease, thus making the lower half of her body like reptiles. 

From ancient times until now, only a few such cases were recorded.This expert also stated that there is no precise answer, because the scientific explanations of disease are limited and at this point, can not cure the same.

Her family had to accept their child's situation with the pain and sadness. But it has brought to her family this very significant source of revenue and popularity. But in return, they will pay the price with the lack of privacy and intimacy.


Source:http://trandaiquang.net/ky-la-be-gai-nua-nguoi-nua-ran.html
 

Thursday, August 29, 2013

Ang Saloobin

Napakalaking balita  o Kaso ang "Pork Barrel Scam" na pinangungunahan umano ni Janet Napoles. At di maiwasang magbigay ng kani kanilang opinyon ang mga taong apektado dito.

Ang opinyon na ito ay isa sa pinaka gusto ko'ng pagpahayag ng saloobin ng isang ordinaryong mamamayan na nagbabayad ng buwis.



Bakit nga ba?

Dapat fair lang ang laban, If Cadelina Domingo (former household helper of Napoleses) was detained and jailed as a normal inmates in Makati Womens Correctional for Qualified Theft in a certain pieces of underwear and jacket amounting to P200,000 ( 1 underwear and 1 jacket) (ay sus meyo saan kaya makakabili ng 100k na jacket at panty?) thats all according to Napoles..so dapat ikulong din sya as ordinary inmate.. Hindi naman sya former President na pwedeng mag avail ng immunity.. dito kasi lumalabas ang pagkaka iba ng mayaman at mahirap.. Si Domingo was representing the POOR, Napoles was representing the Rich. Bakit sila Ricky Cadavero "Kambal" and Wilfredo Panogalinga Jr. alias "Kulot," of Ozamis Group was not given any assurances to protect their lives despite of all the death treat coming from their previous bosses.

Bakit ang simpleng tax payer na nagtapon na basura sa maling lugar rehas agad ang hinihimas?

Bakit ang simpleng tax payer na nahuling sa Jay walking kung walang pangbayad ng penalty rehas agad ang hinihimas?

Bakit ang simpleng tax payer magsalita lang nang tama pero di nagustuhan ng mayaman at kinasuhan ng libel, di pa man ini isyuhan ng warrant eh arestado na nang mga body guards, guards, barangay tanod at ibang kamag anak na nakiki simpatiya sa mayaman at nag hihimas ng rehas?

Bakit ang simple pag takas sa security checks nga mga PSG sa kadahilanang nagmamadali ka, kundi man posas, kulata ng baril at ang malupet snipper ang babanat sau at pag nahuli rehas pa rin hihimasin mo?

Bakit ang simple tao na walang pambayad ng abugado na napilitang magnakaw nang gatas sa department store para ipakain sa anak nyang nagugutom dahil sa di makahanap ng trabaho at iniwan ng adik na asawa ehh rehas ang hinihimas sa halagang 12 pesos na bear brand sachet..

Bakit may nakita akong binatilyo sa kalsada walang ginawang masama sa kapwa pero may ginawang mali sa sarili at labag sa batas na suminghot ng Vulca Seal or mga Vulca Kids pag nahuli ng mga pulis preso ang inaabot nila..di pa nakaka gawa ng mali sa kapwa nila yun..gagawa pa lang..

Ang bakit ay malawak na salita, maiksing basahin pero malawak ang nararating..

Hindi ako aktibong aktibista at hindi rin ako kontra sa gobyerno.. ang kino kontra ko ang "Bakit" na salitang di ko rin masagot sa sarili ko..


Maraming bakit na tanong ang di masagot, inisip ko tuloy - nung High School ako, ang pinaka mahirap na tanong sakin ay tanong sa Math, nung College ako nag level up na ako, nahirapan ako sa tanong ng titser ko "Paano mo itatama ang Mali, at paano ma reresulbahin ang kahirapan?.. nag trabaho ako, ang pinaka mahirap na tanong sakin, "Ano ang ma i aambag mo sa kumpanyang ito? nahirapan ako kasi yung tanong sakin nung college ng titser ko di ko pa nasasagot, eh ito na naman ang tanong na di ko nga nasagot sa level 1, mag le level 2 pa ba ako.. awa ng diyos pumasa naman ako at nagkatrabaho..after 12 years nang pag ta trabaho ko, ngayon ko lang narealized na ang pinaka mahirap na tanong ay "Bakit"

Pag preso ka, tangapin mo ang buhay ng preso, ginusto mo yan eh, porke ba hindi kilala at hindi mayaman nasa sulok, porke ba mayaman at kilala nasa aircon? ganun ba yun? abay ibig sabihin naka tangal ang piring ng hustisya satin at nasisilip kong sino ang nahihirapan at sino ang nalalaglag sa timbangan ng hustisya.. kaya nga ang image or rebulto ng korte or ng anumang justice system ay babaeng may piring ang mata para timbang at pantay ang implementasyon..

Ibig bang sabihin, wala silang tiwala sa Bureau of Jail and Management? Pwede naman na ipasok si Napoles sa regular room para sa inmates, then yung dati nyang kasambahay na inakusahan nya sa maliit na krimen ay ilipat nila ng ibang selda.. kahit na mag isa lang si Napoles sa Selda okay lang, kahit na magsama pa sya ng dalawang Jail Guard sa loob ng selda nya pwede naman.. or kahit na isama na nya rin yung mga nagbigay sa kanya ng kontrata sa mga Bogus NGO's nya na mga Senador at Kongresista ehh pwede naman kasi baka takot nga naman sya mag isa..

dito lumalabas ang pagkaka iba.. Si Domingo nasa ordinaryong selda at dumaranas ng hirap at binabayaran ang krimen na posibleng set up lang sa kanya.. Si Napoles akusado din sa mas Malalang Krimen pero nasa ligtas na lugar, may Sofa, May Aircon.. baka malingat lingat pa ang mga Jail Guards dyan baka dalhin pa ang imahin ng Poong Nazareno sa kwarto ni Napoles.. pati yung santo na nirerespeto dinamay nya pa..

Mahirap - Mayaman ano ang pagkaka iba.. alam ko mahirap timbangin pero dapat ipinatutupad sa lahat.. Mayaman at Mahirap..

Opinyon ko lamang ito. kung nagustuhan mo, i share mo ito..


by:Web Ayuda - posted on Facebook

Sunday, September 9, 2012

From selling ice candy to big-time entrepreneur


Ingenuity and hard work, coupled with sheer luck, have spelled success for this man who has carved his niche in the electrical industry and helped aspiring entrepreneurs turn their business dreams into reality.
As a boy, Bernard H. Morillo sold ice candy in his hometown in Oriental Mindoro. In college, he worked at a fast food restaurant selling donuts.
Today, at 41, he is one of the country’s top electrical engineers and founder of the Pemcor Group of Companies, which brings together key players in the electrical industry.
Typical of most business first-timers, Morillo has had his own taste of hardship, like when he had to borrow money to prevent a check from bouncing. But he learned from his mistakes.
“No one guided me. It was purely self-improvement. That’s why it was instilled in me to help others,” Morillo, known to colleagues and employees simply as BHM, says in an interview with the SundayBiz.
Morillo’s first successful business undertaking began in 1997. With the help of the Sys of Liana’s Supermarkets, he put up his brainchild, Plug Electric Manufacturing Corp., initially a trading company but now a trusted electrical contractor and equipment manufacturer.
After nine years, he ventured into electrical distribution and installation through BHM Equipment Supplies Inc. and Pemcor Konstruction Corp.
24 companies
But he wasn’t satisfied. Going out of his comfort zone, he went into business process outsourcing, publishing, discount shopping, freight forwarding and food, to name a few.
Today, he employs about 500 people nationwide who man 24 mostly growing companies. They include BHM Business Process Outsourcing, BHM Holdings, BHM Publishing, Electrosoft Inc., Fronter Freight Forwarder Inc., Guernica’s Tapas Bar and Restaurant and the newly opened business units Shutterfiles, Juan2Bid, Plugdeals and Pemcor Lighting Solutions.
“I believe in startup companies rather than investing in large companies. Mas gusto ko yung mga maliliit na iangat (I like it better when I make the smaller ones grow),” says the electrical engineering graduate from the Technological Institute of the Philippines.
Morillo applies an open/participative management style. He compares his companies’ organizational structure to a military setup, where he is the corps commander and the company presidents are his platoon leaders.
No relatives, please
“I don’t meddle in operations anymore, just more on logistics and finances. Overlooking na lang ako,” he says.
He may be the head honcho but doesn’t act like the boss. In his dealings with people, he is so grounded in simple ways, without frills, that even his employees at Pemcor are not aware he’s the owner.
“They only know their president. Nakikipagbiruan lang ako (All I do is kid around with them).”
One of his policies is not to hire relatives. If at all, he would take them in “only as consultants.”
Morillo’s down-to-earth attitude is not surprising given his humble beginnings.
Selling ice candies
Even as a child, he already showed qualities that would mark him out later as a skilled entrepreneur, volunteering to help his aunt sell ice candies in his hometown and using his earnings to buy a bicycle.
“I didn’t ask money from my mother. I’ve always wanted to give than to receive,” Morillo says.
Morillo is married to Maria Cecilia Lozano, an architect, and they have four daughters.
Calamansi business
Born on Aug. 20, 1971, Morillo was the fourth in a brood of eight children of Jose and Pureza Morillo of Camilmil in Calapan, Oriental Mindoro. Before his father left to work in Saudi Arabia, his family’s main source of income was trading in calamansi, which they transported from Mindoro to Divisoria.
During college and without the knowledge of his parents, he spent his free time working in fast food chains like Cindy’s and Dunkin Donuts. He didn’t have to but he wanted to gain work experience.
“I’ve always been like that, always interested in bits of work (magtraba-trabaho).”

He initially wanted to be a pilot but took up electrical engineering because “it sounded nice to be called an engineer and it seemed like it was easier to do,” he says in jest.
Briefly he worked as an intern at the National Power Corp. (Napocor) and at ABB (Asea Brown Boveri, a foreign energy firm).

First job
His first real job was at Westrade International Co. Inc., where his starting salary was P2,000. There he learned the ropes of engineering. Two years later, he resigned.
“Working at Napocor made me feel what it’s like to be an engineer. But I also realized I can’t get rich there,” he says.
With little capital, he took up the challenge of entrepreneurship.
“Everyone’s objective, after all, is to earn so that was really my direction, to go into business,” he says.
For Morillo, starting a business is easy, but hiring the right people is another matter. He feels lucky and grateful that his business partners generally are competent and trustworthy.
Good enough legacy
Despite the number of people he has helped, Morillo is ready to take up more challenges. “Just give me a good business plan and if I find it viable, let’s go for it,” he tells his employees.
There’s no stopping Morillo, it seems. He’s eyeing a business plant expansion in Cavite or Laguna. A P100-million project in Cebu is also underway as well as a global venture with another company. He also hopes one of his companies will make a debut in the Philippine Stock Exchange.
He used to drink, especially to entertain a client. “But now I no longer have any vices. All I want is to open up a business,” he says with a chuckle.
And he looks forward to helping more aspiring entrepreneurs—the greatest legacy he feels he can leave behind.
“As long as there is anyone willing to become an entrepreneur, we will help him. If you can help him, if you can improve his family, make life easier for people you work with, that is already something big. That is a good enough legacy,” he says.

Source:inquirer.net

Friday, May 25, 2012

ANG PAG AARAL AT PAGTATRABAHO




Ako ay isang IT professional, grumaduate ako sa kursong Diploma in Information Technology ng STI.

Nung bata pa ako pangarap maging electronics and communications engineer, yun ang lagi kong sinasabi ko sa mga magulang ko, Kaya nung gumraduate na ako ng hayskul... yun agad ang kursong kinuha ko sa isang kolehiyo sa probinsya namin... Excited ako kasi yun yung gusto ko talaga...ginagawa ko yung best ko para makakuha ng malalaking marka kahit first year pa lang ako.
Pero di ko inaasahan na sa eskwelahan na yun pwede kang pumasa kahit di ka mag aaral.


Isang araw, handa na kaming lahat ng mga kaklase ko na marinig ang announcement ng mga grado.. kabado kaming lahat kasi ito na yung pinakakahihintay namin, ang malaman kung anu ang naging bunga ng aming pagsisikap..

Ang saya ko nung malamang PASADO ako!... pero sa gitna ng pagsasaya ng iba samin..
"Class tahimik!" sabi ng tetsir namin, natahimik kaming lahat.. naghihintay sa susunod na sasabihin ng guro namin. "Karamihan sa mga scholars ang hindi nakapasa..." wika ni tetsir, "Pagkatapos ng klaseng ito... lahat ng scholars puntahan nio ako para maayus natin ang grado nio.." dagdag nia. Nagulat ako sa sinabi ng guro namin... bat ganun?? ibig sabihin ipapasa sila kahit bagsak namn talga? tanung ko sa katabi ko... umiling iling lang yung katabi ko..

Dahil sa pangyayaring ito nagdesisyun akong lumipat ng eskwelahan... gusto ko sana yung kurso pa din na un.. kaso napansin ko'ng nahihirapan na yung ate ko na pag aralin ako...dahil walang wala yung mga magulang ko nung time na yun.. yung ate ko nagpaaral sakin. Ramdam ko kahit di nia sabihin.. hirap na hirap syang iraos ang pag-aaral ko. kaya kinausap ko na sya, "Ate... gusto ko po magshift ng course", sabi ko.. pero parang nabagsakan ng niyog ang naging reaksyon ng mukha ng ate ko... 

"2 years nalng po kukunin ko, para di masyadong matagal" dagdag ko, "Anung kurso naman?" tanung ng ate ko. "Kahit anu basta mabilis matapos" sagot ko..."Sge... basta ayusin mo lang pag aaral mo" sabi ng ate ko... natuwa ako kasi kahit papanu pumayag siya...

Nagresearch ako kung anung mga kurso ang magaganda at demand.. Subrang demand yung nursing nun pero di ko na pinag interesan kasi alam ko di ko matatapos yun kung yun ang kukunin ko... at isa pa di ako ganun katapang pagdating sa usapang dugo..

Nasabi ng isa sa kuya ko na may 2 years na kurso sa STI... at kunin ko daw yung Diploma in Information Technology... kasi demand daw ang call center at malaki pa daw ang sahod at kapag IT ka malaki chance mong matanggap sa trabaho. 

So yun ang kursong kinuha ko, kasi gusto ko maging "CALL CENTER AGENT" ... at makatulong na sa mga magulang at mga kapatid ko sa lalong madaling panahon..


Hindi ko masyadong pinapansin ang mga programming topics... kasi ang gusto ko maging CALL CENTER AGENT. Dahil dito nahirapan ako sa thesis kasi about programming ang thesis namin..

Sobrang nataranta ako nung sinabing meron lang kaming 3 weeks para matapos at maipresent ang thesis namin.. 

Sa Kabutihang palad... at sa tulong ng mga kaklase kong magaling sa programming.. nakapasa ako..


ayus! GAGRADUATE NA AKO!!! sigaw ko nung makita ko na pasado ang mga grades ko!! thank you LORD!!...

'Pag ka graduate ko, gusto ko makaluwas agad ng maynila para makapag apply at magtrabaho bilang CALL CENTER AGENT.. kaso di yun ang nasunod...mag aaral na kasi ang anak ng ate ko. Walang magbabantay sa 4 years old na bata... at wala ni isa sa ibang mga kapatid ko ang interesadong magbantay at mag alaga .. kasi daw yung stage na yun ng bata ang pinakamahirap..Gusto ko sanang tumanggi pero sa laki ng utang na loob ko sa ate ko... pumayag akong wag na muna magtrabaho at magbabantay nalng ako ng bata...Isang taon din akong naging YAYO... lalaking YAYA...

Desyembre 2010 nagbakasyun dito sa maynila ang pamangkin kong inaalagaan.. syempre kasama ako.. ako nagbabantay ehh...Bago kami lumuwas dito.. inasikaso ko na lahat ng mga pwedeng magamit sa pag aaply...


Isang linggo na ang nakalipas mula nung nakarating ako dito(maynila) ... pero di man lang ako nagkarun ng chance na mag apply ng trabaho.. sabi ng binabantayan kong pamangkin.."Huwag kana magtrabaho yoyu, Bantayan mo nalng ako" sagot ko... "Hindi pwede... gusto ko din tulungan si mama mo sa pagtulong kina lola mo.. " wika ko..sabay kuha ng mga requirements sa pag aaply.. Nag search ako sa internet kung san ako pwede mag apply as CALL CENTER AGENT.. hanggang sa oras na to.. ito pa din yung gusto ko..kasi malaki SAHOD..


Sa kabutihang palad nabigyan ako ng opportunity na mainterview sa Convergys commonwealth.. ang sabi dapat 9am andun na ako.. ito yung unang interview ko kaya 8:30 pa lang andun na ako... kaso subrang tagal..bago ako maasikaso, kasi madami din nakapila.. 1pm na tsaka pa lang natawag pangalan ko..

"Yes!" bulong ko sa sarili ko nung malaman kong pasado ako sa first stage.. after 1 hour ng paghihintay.. natawag na ulit pangalan ko para sa 2nd stage ng interview..Nalungkot ako nung di ako pumasa sa 2nd stage... "4pm na di pa ako kumakain..di lang din pala ako matatanggap.. nagpunta pa ako".. bulong ko sa sarili.. 


Sobrang na down ako nung time na yun, kaya umuwi nalng ako, Kinabukasan, nagising ako sa tunog ng cellphone ko.. "May tumatawag. sinu kaya to.." wika ko.. number lang kasi nakalagay..

"Hello..?" pagkasagot ko sa tawag... "hello...Non ikaw to? .. si roly toh.. kaklase mo sa STI" wika nia.. Non kasi tawag ng mga kaklase ko sa akin nung nag aaral pa lang kami. "OO ako toh... " sagot ko... "Napatawag ka! kamusta na? Balita ko bigtime kana daw ahh..??"dugtung ko... "Hindi.. Nagtatrabaho lang ako as Web Developer dito sa sucat.. medyo aus namn sahuran, kahit papanu nakakaipon pakunti kunti.." sabi nia.. "Buti kapa ... kahit papanu nakakatulong kana sa pamilya mo..eh ako.. naghahanap pa lang... "tugon ko... "Yun nga ehh.. nalaman ko na nandito ka sa maynila kaya nagbabakasakali akong naghahanap ka ng trabaho kasi kelangan namin ng dagdag na tao eh sabi ng boss namin yung mapagkakatiwalaan daw kaya ikaw nerefer ko.."sabi nia... "Anu willing kabang matuto at magtrabaho?"dagdag nia.. Sa subrang gusto ko ng magtrabaho.. di ko na pinag isipan .. umuo na agad ako.. at nag impake at nagpaalam sa ate ko.. na dun sa sucat may trabaho at tutulungan ako ng kaklase ko... "eh san ka titira? eh anlau nun..anu uwian ka?"tanung ng ate ko... "Sabi ng kaklase ko kahit dun na muna ako sa tinitirhan niyang apartment .. hati nalng daw kami sa upa..."sagot ko.. "Ahh sge.. pagbutihin mo ha.. at ingat... "wika nia..

Sa subrang Excited ko, nakalimutan ko ng magpaalam sa pamangkin kong tulog pa nung oras na yun..

Pumunta agad ako sa address na sinabi sakin ng kaklase ko at inasikaso namn ako agad... "Willing kaba matuto? Marunong kaba makisama?Maingay kaba?" sunod sunod na tanung ng boss ng kaibigan ko.."Opo! willing po ako matuto, friendly at medjo maingay din po ako..."sagot ko... medyo nag alangan ako dun sa maingay na part.. naisip ko baka bawal dito maingay.. kasi tahimik ang personality nung  kaklase kong nagrefer sakin dun... "Ayos pala tong kaklase mo roly!" sabi ng boss ng kaibigan ko kay roly.. "Sge tanggap na yan!... ipaasikaso na yung contrata at yung sa sahod..." dugtong nia... 

YES!!! may trabaho na ako! kahit malayo sa pamilya ko at malayo sa ate ko.. basta may trabaho na ako.

Dito na nagsimula ang buhay ko bilang may trabaho. POSITION: web developer


Nung unang araw ko.. ngarag pa ako... tahimik, at subrang naka focus sa pag aaral ng mga gawain at flow....Kinahapunan... binigyan ako ng gawain.. "Ito gawin mo toh... yung reference anjan na sa computer mo.." Challenge sakin to.. kasi hindi nga ako nagfocus sa programming at web development nung nag aaral pa lang ako... 

Subrang gulat ko nung makita ang pinapagawa sakin... FLASH Based WEBSITE.. walang wala akong alam sa application na toh..as in 0 knowledge ako...Pero   nagpursige  ako, pinag aralan ko at pagkatapos ng 2weeks natapos ko namn .. sa tulong na din ng kaklase ko.. Mula nun, yun na ginagawa ko.. 

At sa wakas natanggap ko na ang UNANG SAHOD KO!! subrang iba yung feeling.. THIS IS MY VERY FIRST TIME NA TATANGGAP NG SAHOD!!  pagkatanggap ko ng sahod... dumalaw ako sa ate ko... at buong pagmamalaki kong inabot sa kanya ang envelop.. "ate.. ito yung unang sahod ko" nakangiting sabi ko... "makakatulong na din ako sa'yo.. sa pagtulong sa pamilya natin..."dugtong ko..sabay iyak... di ko napigilang umiyak.. ito na yung simula nung mga goal ko..habang umiiyak ako tumatawa ate ko... bat daw ako umiiyak.. dpat nga daw masaya ako... 




2 months na akong  Flash Web Developer... medyo familiar na ako sa paggawa ... "paki Update mo yung isang site ng Client natin.. may mga error daw sa program..." sabi ni roly..  sa pagkasabi nia..alam ko na Flash Website yung pinapaaus..."Okay.. sge .. ako bahala..  " sagot ko... So tinignan ko na yung site... 

"What?? hind flash site?" gulat na sabi ko... "hindi pa nga ako ganun kagaling sa flash bago na namn toh..anu ng language kaya toh?..."bulong ko... "ASP site yan pre.." sabi nung  dating gumawa nun... "search mo nalng panu gawin..medyo magulo din kasi yung client nian ehh.. pag aralan mo nalng.."dugtung nia...Wala na akong nagawa kundi mag aral ulit ng bagong platform.. ASP classic.


Lumipas ang 7 months na ganun ang mga sites na ginagawa ko... salitan lang flash at ASP.. Masaya naman.. pero yung sahod ko di man lang nagtaas.. Sabi kasi ng Team Leader namin na inasikaso daw nia .. pero hanggang ngaun di parin nagtataas..

9 months na akong ASP and Flash Web developer, Bagong project na namn.. Akala ko ASP or flash site to... pero.."Non.. ito bagung project mo, wala kasing gumagamit ng language na yan dito kaya ikaw na gumawa..." sabi ng team leader namin.. 

Nadismaya ako sa narinig ko.. porke't ako ang bago.. sakin ipapasa yung mga mahihirap na gawain?.."Sge.. ilagay mo lang jan" matamlay na wika ko...hindi ako sure kong gagawin ko o hindi... Pero wala na din akong nagawa at ginawa ko na.. nag aral na namn ako.. this time its PHP programming... Mas madali ko siyang naintindihan kasi halos same format lang sila ng ASP Programming.. sa syntax lang nagkakaiba..


Ngaun may 3 Big knowledges na ako..FLASH and ActionScript, ASP programming at and huli PHP Programming.


Mula nuon... nakafocus na ako sa PHP programming at sa pagdaan ng mga araw mas lalong dumadami natututunan ko ... 


Sa pamamagitan ng sipag, tyaga, pagpupursige, pagmamahal sa trabaho,pagiging honest at dasal at pananalig sa diyos...


IT MANAGER  na ako ngaun sa kompanyang pinapasukan ko.. 

Kung mapapansin mo.. its just 2 years..2010 ako nagstart magwork.. and now is 2012..


At ang pinaka mahalaga sa lahat... natutulungan ko na pamilya ko....




"Sa buhay, kelangan manalig,magpursige ,maghirap, at magsikap para makamit ang pangarap" -Non