Sunday, September 9, 2012

From selling ice candy to big-time entrepreneur


Ingenuity and hard work, coupled with sheer luck, have spelled success for this man who has carved his niche in the electrical industry and helped aspiring entrepreneurs turn their business dreams into reality.
As a boy, Bernard H. Morillo sold ice candy in his hometown in Oriental Mindoro. In college, he worked at a fast food restaurant selling donuts.
Today, at 41, he is one of the country’s top electrical engineers and founder of the Pemcor Group of Companies, which brings together key players in the electrical industry.
Typical of most business first-timers, Morillo has had his own taste of hardship, like when he had to borrow money to prevent a check from bouncing. But he learned from his mistakes.
“No one guided me. It was purely self-improvement. That’s why it was instilled in me to help others,” Morillo, known to colleagues and employees simply as BHM, says in an interview with the SundayBiz.
Morillo’s first successful business undertaking began in 1997. With the help of the Sys of Liana’s Supermarkets, he put up his brainchild, Plug Electric Manufacturing Corp., initially a trading company but now a trusted electrical contractor and equipment manufacturer.
After nine years, he ventured into electrical distribution and installation through BHM Equipment Supplies Inc. and Pemcor Konstruction Corp.
24 companies
But he wasn’t satisfied. Going out of his comfort zone, he went into business process outsourcing, publishing, discount shopping, freight forwarding and food, to name a few.
Today, he employs about 500 people nationwide who man 24 mostly growing companies. They include BHM Business Process Outsourcing, BHM Holdings, BHM Publishing, Electrosoft Inc., Fronter Freight Forwarder Inc., Guernica’s Tapas Bar and Restaurant and the newly opened business units Shutterfiles, Juan2Bid, Plugdeals and Pemcor Lighting Solutions.
“I believe in startup companies rather than investing in large companies. Mas gusto ko yung mga maliliit na iangat (I like it better when I make the smaller ones grow),” says the electrical engineering graduate from the Technological Institute of the Philippines.
Morillo applies an open/participative management style. He compares his companies’ organizational structure to a military setup, where he is the corps commander and the company presidents are his platoon leaders.
No relatives, please
“I don’t meddle in operations anymore, just more on logistics and finances. Overlooking na lang ako,” he says.
He may be the head honcho but doesn’t act like the boss. In his dealings with people, he is so grounded in simple ways, without frills, that even his employees at Pemcor are not aware he’s the owner.
“They only know their president. Nakikipagbiruan lang ako (All I do is kid around with them).”
One of his policies is not to hire relatives. If at all, he would take them in “only as consultants.”
Morillo’s down-to-earth attitude is not surprising given his humble beginnings.
Selling ice candies
Even as a child, he already showed qualities that would mark him out later as a skilled entrepreneur, volunteering to help his aunt sell ice candies in his hometown and using his earnings to buy a bicycle.
“I didn’t ask money from my mother. I’ve always wanted to give than to receive,” Morillo says.
Morillo is married to Maria Cecilia Lozano, an architect, and they have four daughters.
Calamansi business
Born on Aug. 20, 1971, Morillo was the fourth in a brood of eight children of Jose and Pureza Morillo of Camilmil in Calapan, Oriental Mindoro. Before his father left to work in Saudi Arabia, his family’s main source of income was trading in calamansi, which they transported from Mindoro to Divisoria.
During college and without the knowledge of his parents, he spent his free time working in fast food chains like Cindy’s and Dunkin Donuts. He didn’t have to but he wanted to gain work experience.
“I’ve always been like that, always interested in bits of work (magtraba-trabaho).”

He initially wanted to be a pilot but took up electrical engineering because “it sounded nice to be called an engineer and it seemed like it was easier to do,” he says in jest.
Briefly he worked as an intern at the National Power Corp. (Napocor) and at ABB (Asea Brown Boveri, a foreign energy firm).

First job
His first real job was at Westrade International Co. Inc., where his starting salary was P2,000. There he learned the ropes of engineering. Two years later, he resigned.
“Working at Napocor made me feel what it’s like to be an engineer. But I also realized I can’t get rich there,” he says.
With little capital, he took up the challenge of entrepreneurship.
“Everyone’s objective, after all, is to earn so that was really my direction, to go into business,” he says.
For Morillo, starting a business is easy, but hiring the right people is another matter. He feels lucky and grateful that his business partners generally are competent and trustworthy.
Good enough legacy
Despite the number of people he has helped, Morillo is ready to take up more challenges. “Just give me a good business plan and if I find it viable, let’s go for it,” he tells his employees.
There’s no stopping Morillo, it seems. He’s eyeing a business plant expansion in Cavite or Laguna. A P100-million project in Cebu is also underway as well as a global venture with another company. He also hopes one of his companies will make a debut in the Philippine Stock Exchange.
He used to drink, especially to entertain a client. “But now I no longer have any vices. All I want is to open up a business,” he says with a chuckle.
And he looks forward to helping more aspiring entrepreneurs—the greatest legacy he feels he can leave behind.
“As long as there is anyone willing to become an entrepreneur, we will help him. If you can help him, if you can improve his family, make life easier for people you work with, that is already something big. That is a good enough legacy,” he says.

Source:inquirer.net

Friday, May 25, 2012

ANG PAG AARAL AT PAGTATRABAHO




Ako ay isang IT professional, grumaduate ako sa kursong Diploma in Information Technology ng STI.

Nung bata pa ako pangarap maging electronics and communications engineer, yun ang lagi kong sinasabi ko sa mga magulang ko, Kaya nung gumraduate na ako ng hayskul... yun agad ang kursong kinuha ko sa isang kolehiyo sa probinsya namin... Excited ako kasi yun yung gusto ko talaga...ginagawa ko yung best ko para makakuha ng malalaking marka kahit first year pa lang ako.
Pero di ko inaasahan na sa eskwelahan na yun pwede kang pumasa kahit di ka mag aaral.


Isang araw, handa na kaming lahat ng mga kaklase ko na marinig ang announcement ng mga grado.. kabado kaming lahat kasi ito na yung pinakakahihintay namin, ang malaman kung anu ang naging bunga ng aming pagsisikap..

Ang saya ko nung malamang PASADO ako!... pero sa gitna ng pagsasaya ng iba samin..
"Class tahimik!" sabi ng tetsir namin, natahimik kaming lahat.. naghihintay sa susunod na sasabihin ng guro namin. "Karamihan sa mga scholars ang hindi nakapasa..." wika ni tetsir, "Pagkatapos ng klaseng ito... lahat ng scholars puntahan nio ako para maayus natin ang grado nio.." dagdag nia. Nagulat ako sa sinabi ng guro namin... bat ganun?? ibig sabihin ipapasa sila kahit bagsak namn talga? tanung ko sa katabi ko... umiling iling lang yung katabi ko..

Dahil sa pangyayaring ito nagdesisyun akong lumipat ng eskwelahan... gusto ko sana yung kurso pa din na un.. kaso napansin ko'ng nahihirapan na yung ate ko na pag aralin ako...dahil walang wala yung mga magulang ko nung time na yun.. yung ate ko nagpaaral sakin. Ramdam ko kahit di nia sabihin.. hirap na hirap syang iraos ang pag-aaral ko. kaya kinausap ko na sya, "Ate... gusto ko po magshift ng course", sabi ko.. pero parang nabagsakan ng niyog ang naging reaksyon ng mukha ng ate ko... 

"2 years nalng po kukunin ko, para di masyadong matagal" dagdag ko, "Anung kurso naman?" tanung ng ate ko. "Kahit anu basta mabilis matapos" sagot ko..."Sge... basta ayusin mo lang pag aaral mo" sabi ng ate ko... natuwa ako kasi kahit papanu pumayag siya...

Nagresearch ako kung anung mga kurso ang magaganda at demand.. Subrang demand yung nursing nun pero di ko na pinag interesan kasi alam ko di ko matatapos yun kung yun ang kukunin ko... at isa pa di ako ganun katapang pagdating sa usapang dugo..

Nasabi ng isa sa kuya ko na may 2 years na kurso sa STI... at kunin ko daw yung Diploma in Information Technology... kasi demand daw ang call center at malaki pa daw ang sahod at kapag IT ka malaki chance mong matanggap sa trabaho. 

So yun ang kursong kinuha ko, kasi gusto ko maging "CALL CENTER AGENT" ... at makatulong na sa mga magulang at mga kapatid ko sa lalong madaling panahon..


Hindi ko masyadong pinapansin ang mga programming topics... kasi ang gusto ko maging CALL CENTER AGENT. Dahil dito nahirapan ako sa thesis kasi about programming ang thesis namin..

Sobrang nataranta ako nung sinabing meron lang kaming 3 weeks para matapos at maipresent ang thesis namin.. 

Sa Kabutihang palad... at sa tulong ng mga kaklase kong magaling sa programming.. nakapasa ako..


ayus! GAGRADUATE NA AKO!!! sigaw ko nung makita ko na pasado ang mga grades ko!! thank you LORD!!...

'Pag ka graduate ko, gusto ko makaluwas agad ng maynila para makapag apply at magtrabaho bilang CALL CENTER AGENT.. kaso di yun ang nasunod...mag aaral na kasi ang anak ng ate ko. Walang magbabantay sa 4 years old na bata... at wala ni isa sa ibang mga kapatid ko ang interesadong magbantay at mag alaga .. kasi daw yung stage na yun ng bata ang pinakamahirap..Gusto ko sanang tumanggi pero sa laki ng utang na loob ko sa ate ko... pumayag akong wag na muna magtrabaho at magbabantay nalng ako ng bata...Isang taon din akong naging YAYO... lalaking YAYA...

Desyembre 2010 nagbakasyun dito sa maynila ang pamangkin kong inaalagaan.. syempre kasama ako.. ako nagbabantay ehh...Bago kami lumuwas dito.. inasikaso ko na lahat ng mga pwedeng magamit sa pag aaply...


Isang linggo na ang nakalipas mula nung nakarating ako dito(maynila) ... pero di man lang ako nagkarun ng chance na mag apply ng trabaho.. sabi ng binabantayan kong pamangkin.."Huwag kana magtrabaho yoyu, Bantayan mo nalng ako" sagot ko... "Hindi pwede... gusto ko din tulungan si mama mo sa pagtulong kina lola mo.. " wika ko..sabay kuha ng mga requirements sa pag aaply.. Nag search ako sa internet kung san ako pwede mag apply as CALL CENTER AGENT.. hanggang sa oras na to.. ito pa din yung gusto ko..kasi malaki SAHOD..


Sa kabutihang palad nabigyan ako ng opportunity na mainterview sa Convergys commonwealth.. ang sabi dapat 9am andun na ako.. ito yung unang interview ko kaya 8:30 pa lang andun na ako... kaso subrang tagal..bago ako maasikaso, kasi madami din nakapila.. 1pm na tsaka pa lang natawag pangalan ko..

"Yes!" bulong ko sa sarili ko nung malaman kong pasado ako sa first stage.. after 1 hour ng paghihintay.. natawag na ulit pangalan ko para sa 2nd stage ng interview..Nalungkot ako nung di ako pumasa sa 2nd stage... "4pm na di pa ako kumakain..di lang din pala ako matatanggap.. nagpunta pa ako".. bulong ko sa sarili.. 


Sobrang na down ako nung time na yun, kaya umuwi nalng ako, Kinabukasan, nagising ako sa tunog ng cellphone ko.. "May tumatawag. sinu kaya to.." wika ko.. number lang kasi nakalagay..

"Hello..?" pagkasagot ko sa tawag... "hello...Non ikaw to? .. si roly toh.. kaklase mo sa STI" wika nia.. Non kasi tawag ng mga kaklase ko sa akin nung nag aaral pa lang kami. "OO ako toh... " sagot ko... "Napatawag ka! kamusta na? Balita ko bigtime kana daw ahh..??"dugtung ko... "Hindi.. Nagtatrabaho lang ako as Web Developer dito sa sucat.. medyo aus namn sahuran, kahit papanu nakakaipon pakunti kunti.." sabi nia.. "Buti kapa ... kahit papanu nakakatulong kana sa pamilya mo..eh ako.. naghahanap pa lang... "tugon ko... "Yun nga ehh.. nalaman ko na nandito ka sa maynila kaya nagbabakasakali akong naghahanap ka ng trabaho kasi kelangan namin ng dagdag na tao eh sabi ng boss namin yung mapagkakatiwalaan daw kaya ikaw nerefer ko.."sabi nia... "Anu willing kabang matuto at magtrabaho?"dagdag nia.. Sa subrang gusto ko ng magtrabaho.. di ko na pinag isipan .. umuo na agad ako.. at nag impake at nagpaalam sa ate ko.. na dun sa sucat may trabaho at tutulungan ako ng kaklase ko... "eh san ka titira? eh anlau nun..anu uwian ka?"tanung ng ate ko... "Sabi ng kaklase ko kahit dun na muna ako sa tinitirhan niyang apartment .. hati nalng daw kami sa upa..."sagot ko.. "Ahh sge.. pagbutihin mo ha.. at ingat... "wika nia..

Sa subrang Excited ko, nakalimutan ko ng magpaalam sa pamangkin kong tulog pa nung oras na yun..

Pumunta agad ako sa address na sinabi sakin ng kaklase ko at inasikaso namn ako agad... "Willing kaba matuto? Marunong kaba makisama?Maingay kaba?" sunod sunod na tanung ng boss ng kaibigan ko.."Opo! willing po ako matuto, friendly at medjo maingay din po ako..."sagot ko... medyo nag alangan ako dun sa maingay na part.. naisip ko baka bawal dito maingay.. kasi tahimik ang personality nung  kaklase kong nagrefer sakin dun... "Ayos pala tong kaklase mo roly!" sabi ng boss ng kaibigan ko kay roly.. "Sge tanggap na yan!... ipaasikaso na yung contrata at yung sa sahod..." dugtong nia... 

YES!!! may trabaho na ako! kahit malayo sa pamilya ko at malayo sa ate ko.. basta may trabaho na ako.

Dito na nagsimula ang buhay ko bilang may trabaho. POSITION: web developer


Nung unang araw ko.. ngarag pa ako... tahimik, at subrang naka focus sa pag aaral ng mga gawain at flow....Kinahapunan... binigyan ako ng gawain.. "Ito gawin mo toh... yung reference anjan na sa computer mo.." Challenge sakin to.. kasi hindi nga ako nagfocus sa programming at web development nung nag aaral pa lang ako... 

Subrang gulat ko nung makita ang pinapagawa sakin... FLASH Based WEBSITE.. walang wala akong alam sa application na toh..as in 0 knowledge ako...Pero   nagpursige  ako, pinag aralan ko at pagkatapos ng 2weeks natapos ko namn .. sa tulong na din ng kaklase ko.. Mula nun, yun na ginagawa ko.. 

At sa wakas natanggap ko na ang UNANG SAHOD KO!! subrang iba yung feeling.. THIS IS MY VERY FIRST TIME NA TATANGGAP NG SAHOD!!  pagkatanggap ko ng sahod... dumalaw ako sa ate ko... at buong pagmamalaki kong inabot sa kanya ang envelop.. "ate.. ito yung unang sahod ko" nakangiting sabi ko... "makakatulong na din ako sa'yo.. sa pagtulong sa pamilya natin..."dugtong ko..sabay iyak... di ko napigilang umiyak.. ito na yung simula nung mga goal ko..habang umiiyak ako tumatawa ate ko... bat daw ako umiiyak.. dpat nga daw masaya ako... 




2 months na akong  Flash Web Developer... medyo familiar na ako sa paggawa ... "paki Update mo yung isang site ng Client natin.. may mga error daw sa program..." sabi ni roly..  sa pagkasabi nia..alam ko na Flash Website yung pinapaaus..."Okay.. sge .. ako bahala..  " sagot ko... So tinignan ko na yung site... 

"What?? hind flash site?" gulat na sabi ko... "hindi pa nga ako ganun kagaling sa flash bago na namn toh..anu ng language kaya toh?..."bulong ko... "ASP site yan pre.." sabi nung  dating gumawa nun... "search mo nalng panu gawin..medyo magulo din kasi yung client nian ehh.. pag aralan mo nalng.."dugtung nia...Wala na akong nagawa kundi mag aral ulit ng bagong platform.. ASP classic.


Lumipas ang 7 months na ganun ang mga sites na ginagawa ko... salitan lang flash at ASP.. Masaya naman.. pero yung sahod ko di man lang nagtaas.. Sabi kasi ng Team Leader namin na inasikaso daw nia .. pero hanggang ngaun di parin nagtataas..

9 months na akong ASP and Flash Web developer, Bagong project na namn.. Akala ko ASP or flash site to... pero.."Non.. ito bagung project mo, wala kasing gumagamit ng language na yan dito kaya ikaw na gumawa..." sabi ng team leader namin.. 

Nadismaya ako sa narinig ko.. porke't ako ang bago.. sakin ipapasa yung mga mahihirap na gawain?.."Sge.. ilagay mo lang jan" matamlay na wika ko...hindi ako sure kong gagawin ko o hindi... Pero wala na din akong nagawa at ginawa ko na.. nag aral na namn ako.. this time its PHP programming... Mas madali ko siyang naintindihan kasi halos same format lang sila ng ASP Programming.. sa syntax lang nagkakaiba..


Ngaun may 3 Big knowledges na ako..FLASH and ActionScript, ASP programming at and huli PHP Programming.


Mula nuon... nakafocus na ako sa PHP programming at sa pagdaan ng mga araw mas lalong dumadami natututunan ko ... 


Sa pamamagitan ng sipag, tyaga, pagpupursige, pagmamahal sa trabaho,pagiging honest at dasal at pananalig sa diyos...


IT MANAGER  na ako ngaun sa kompanyang pinapasukan ko.. 

Kung mapapansin mo.. its just 2 years..2010 ako nagstart magwork.. and now is 2012..


At ang pinaka mahalaga sa lahat... natutulungan ko na pamilya ko....




"Sa buhay, kelangan manalig,magpursige ,maghirap, at magsikap para makamit ang pangarap" -Non











Thursday, April 26, 2012

BEWARE!! MODUS SA MRT


Nakita ko kung pano nakawan ng grupo ng mga lalaki ang magboyfriend sa loob mismo ng MRT..Time: 2:45pm/ jan04,2012....nakaupo ako sa mrt ng mapansing kong may sumakay bandang Boni na maraming lalaki. pero naghiwahiwalay sila ng puwesto. natutulog ung katabi kong lesbian at tulog din yung katabi niyang babae. maya2x ung isa sa mga magnanakaw sumiksik sa tabi ng tomboy, ang likot nung LALAKING PANAY ACNE ang mukha.. nyakap ko agad yung BAG ko at tnago cp ko.. napakiramdaman ko agad na magnanakaw sila. bandang santolan may isa pang lalaki na galing sa kanang side ko ang dumating. naka FUBU NA POLO pa ung G*GO!. sumenyas sya dun sa nka upo at ang target pala nila ay yung MAG BOYFRIEND na nakapustura ng maganda at may iPhone.. tumayo si acne.. si FUBU pumwesto sa likod ng target.. pagdating ng cubao,dumami sila.
 may 3 LALAKI NA GUMIITGIT SA LIKOD NG TARGET HABANG SI FUBU DINUDUKOT NA UNG IPHONE SA BULSA.. AUN. NAKUHA!!! di alam ng target na nkuha na iphone nya. pero nkita ko na habng plabas sya ng train knkapa n nya ung bulsa nya. pagsara ng pinto balik na lahat sila sa pwesto ulit..nkita ata ng isa sa knila na nkita ko ung gnwa nila. tnabihan ako, sabi sakin" MADAMI YAN" sagot ko nmn. "ALAM KO!! DIBA KASAMA KA NGA NILA" sa inis nya hinagis nya ung dala nyang bag sa lalaking nkaupo din sa tapat ko.. tumayo sya sabay sabi" TARA NA" nung nasa pinto na sya.. lumingon ulit sakin. sabi" MARAMI KAMI!!" sinigaw ko sa knya!! " P.i MO!! WALA AKONG PAKI KAHIT MARAMI PA KAU!! MGA MAGNANAKAW MAMAMATAY DIN KAYU!! MABARIL SANA KAU!!" sabay takbuhan pababa sa GMA KAMUNING. Pagbaba ko sa NORTH nireport ko sa pulis ung nnyari. may naabutan akong BAkla na nagrereport din.. hbng snsabi ko sa pulis un nanyari, maiyak ung bakla nanakawan di pala xa nung mga un..WALLET AT CP...sa mga makakabasa please mag iinagat po tau. kahit sa MRT di safe.. ung mga gumigitgit yan ung mga magnanakaw.di mo mppagkakamaln dhil mga naka polo pa. malilinis.. lagpas 10 sila.. premind nalng din sa iba.

MODUS OPERANDI SA MRT


Last January 11, 2012, nadukutan ako ng phone sa MRT Boni Station. My phone was inside my bag and that time ginagamit ko phone ko as music player. Suddenly I noticed na nawala yung sound. I immediately checked on it and saw that my bag was already opened. I took notice of the hand na may hawak pa ng phone ko. I screamed and asked for help trying na habulin yung kamay until nawala na ito sa aking view dahil sa mga taong papalabas at papasok ng tren. Some guys na nasa gitna ng coach ng MRT near sa door ay may itinuturong guy na lumabas daw at kita nila na yun ang kumuha. Dahil sa tiwala, lumabas ako ng MRT para try na habulin yung sinasabi nilang guy. I asked for help from the security ng MRT pero to my dismay hindi ako tinulungan ng guard on duty.
 Tumayo lang siya sa harap ko and pinanood habang nagsisisigaw ako na may magnanakaw and paki-try na iinspect yung mga lumalabas na tao. I tried to get back sa loob ng coach ng MRT kung saan ako lumabas kaso pilit na tumuturo sa labas yung mga tao sa loob na malapit sa pinto na habulin ko daw kasi nakita nila na lumabas yung magnanakaw. So clueless of what might happen, nagpasama na lang ako sa security guard para mag-report sa mga police na naka-assign sa Boni station. I don’t know why pa ako sumama sa taas kung alam ko naman na wala na sila magagawa. Sa loob-loob ko, kanina pa nakaaalis ng station yung mandurukot. So good bye phone :'(

January 17, 2012, 2:15 PM, same station may nadukutan na guy. Actually, tinuturo niya yung isang lalaki sa loob ng coach na nakasuot ng sunglasses at inaakusahaan na dinukutan siya. Just like me, nagsisisigaw yung guy na nadukutan. Since na-“caught in the act” niya na dinukutan siya nung lalaki, malaki ang chance na maibalik sa kanya yung phone. Pero- HINDI nangyari yun.

Una, tulad ng nangyari sakin, tumayo lang yung guard sa MRT at hindi nagkaroon ng further investigation. He should have asked the train operator na patigilin sandali yung biyahe, pero wala- tumunganga lang siya dun habang nagpapaliwanag yung victim kung ano nangyari. Pangalawa,nandito na naman itong mga pasahero na tumuturo na nakita daw nilang lumabas yung nandukot at hindi daw yung nakasunglasses. Sa katunayan ilan pa dito ang tila pinagtatawanan yung nanakawang guy at sinasabing "...eh ang dami naka-shades dito, wala dito nagnakaw. ayun lumabas..." WTF?? As in ganun sila ka-vigilant to take notice kung sino nandukot at san ito nagpunta? Kung nakita nila, they could have declared nung nasa loob ng coach pa lang na may nandudukot na sa loob.

In the end hindi rin nakuha yung mobile phone nung guy. Nagsara yung train at patuloy sa biyahe. Sa loob, halatang nagtitinginan, nagsesenyasan, at nagbubulungan yung certain group of guys (isa na dun yung tinuturong suspect na kumuha ng phone). Pagdating ng Buendia Station ay sabay sabay silang bumaba and I heard yung isa na ngingiti-ngiti pang nagsabi ng “…baba na tayo. Wala naman sila magagawa…”

Naging malinaw sa akin na ganito ang modus operandi nila: isa sa grupo ang mandudukot/magnanakaw ng phone/gadget. Kung hindi napansin ng biktima- e di mission accomplished!

Pero oras na mahuli o makaramdam ang biktima ay ituturo ng mga kasabwat/accomplice na lumabas yung magnanakaw para ma-divert ang attention ng biktima ganun din ng iba pang pasahero. Dahil sa taranta ng biktima aakalain nito na lumabas nga ang mandurukot. At hindi mapapansin na nasa loob talaga ang nagnakaw ng gadget niya. PERO hindi lang ito ang style/techniques nila. Madami pa. (e.g. https://www.facebook.com/reverlindi/posts/2645816258028)

CONSTANT VIGILANCE: So the next time you ride the MRT, make sure na alerto kayo. If may bag kayong dala, better if nasa harap niyo para visible sa inyo. Ang mga valuables (e.g. mobile phone, wallet, player) ay ilagay kung san hindi ito madaling makukuha (e.g. sa pagitan ng mga gamit sa loob ng bag or side pocket/s ng pants). Hangga’t hindi nahuhuli ang gang or grupo ng mandurukot, patuloy nilang maisasagawa ang kanilang modus operandi sa MRT.

At para naman sa MRT Authority, please be responsive on these kind of incidences. Alam po namin na responsibility ng pasahero ang sarili nilang mga dalang gamit. However, hindi naman po yata tama na sa loob mismo ng MRT ay may nagaganap na nakawan . Sana ay magkaroon ng further investigations para mapanagot ang mga may sala at upang matigil na ang ganitong iregularidad at krimen sa MRT.

Wednesday, April 25, 2012

VOTE IN AMERICAN IDOL 2012

VOTE YOUR IDOL IN AMERICAN IDOL USING FACEBOOK!! 


Instructions:

  1. login to facebook
  2. Open a new tab and put this url: https://apps.facebook.com/americanidolvoting
  3. Allow the application
  4. the american idol votation page will then appear.
  5. Click the Picture of your idol.
  6. Fill up the confirmation code.
  7. click VOTE!!
  8. You may vote up to 50 times per account ID per performance show via Online Voting.
  9. Online Voting opens at the end of the East Coast broadcast of the performance show (see local listings for dates/times) and closes 2 hours after the Hawaii broadcast. If you try to vote outside of the vote window you will get a ‘voting closed’ page.
YOUR DONE!!!

Wednesday, April 11, 2012

SECRETS OF AUCTIONS SITES

Are you familiar with Auction Sites?

If Not .. It is Called "Entertainment Shopping".

Ito yung nakita ko sa net..

"It is a new form of online shopping that’s more fun than ever, mixing the thrill of online auctions and the sheer joy of retail therapy. The name of this popular new pastime? Entertainment shopping.

Here’s how it works: Entertainment shopping or online penny auctions are websites that host hundreds of great deals on branded products you see in stores, and desperately want to have.

But instead of purchasing a hot new item at full retail, you can get that same item for the fraction of the cost by winning one of the auctions."

Addicting??? YES!!

Masarap ang feeling pag lagi ka nananalo...

Pero..

PAANU NGA BA ANG FLOW NG SYSTEM NITO?? NAKAMURA KA NGA BA ?? O NADAYA KA?

Base sa pag aaral na ginawa ko....

Lahat ng ENTERTAINMENT SHOPPING SITES AY MAY BOT... DEPENDE NA SA NAMAMAHALA NITO KUNG GAGAMITIN NILA O HINDI..

PANU KO NALAMAN???

NAGING INTERESADO LANG NAMAN AKO SA SYSTEM NA YAN AT NAGRESEARCH AKO... TIGNAN NIO MGA FEATURES...

ITO MGA LINKS:

http://www.pennyauctionsoft.com/tour.html

Dito makikita nio under ADMIN PANEL features ang "Admin Autobidders"

http://www.phppennyauction.com/features/

Dito namn.. Under Advanced Features "Test/Autobid feature"

ISA LANG IBIG SABHIN.. LAHAT NG AUCTION SITES MAY AUTOBID or BOT.. SABI KO NA SA TAAS DEPENDE NA SA NAMAMAHALA KUNG GAGAMITIN NILA O HINDI..

Tanung: Paanu malalaman kung ang isang auction site ay gumagamit ng "BOT"?

Good Question.. ANG BOT FUNCTION AY ISANG OPTION.. on or off kumbaga.. pagnakita mong ang isang auction site ay may "bidbutler", "AutoBidder","Bid Assistant", "Bid Helper" function or kung anu pa man ang tawag nila dun na nagpapadali ng pagbibid.. na kahit hindi kana pumindot ng bid button ay nagbibid yung account mo..Yung SITE NA YUN.. NAKA ON ANG "BOT".

Kung Naka ON ang BOT.. Yung Auto Bidder ay magbibid kasama ang mga manual bidder.Ibig Sabihin.. May daya...Hindi lahat ng nagbibid ay human.. Chances of Winning ng mga manual bidder 5%.

Once na naka OFF ang BOT, ang Auto Bidding Function ng Users ay naka off..

This Means Lahat ng Nagbibid ay real Bidders... Nagbibid Manually.. CHANCES OF WINNING 90%.

Why 90%?

Kasi.. Pag lahat kau manual bidder... Malaki ang Chance na Malingat yung mga kalaban mo, Nag hang ang PC kasi habang nagbibid.. NAGFAFACEBOOk..:), Bigla Nagkarun ng Connection Problems, Or Napagod na kakapindot ng bid button..

Para Magkaintindihan tau.. Halimbawa:

tomas=20bids juan=15bids kulas=5bids

Si tomas,juan at kulas ay nagbibid sa isang IPhone 4s worth Php 30,000.

Kung May Auto Bidding, bidbutler, bid assistant or anu pa yan.. Ang mananalo ay si tomas... tama? kasi mas marami xang bids..

Kung walang autobid Function.. silang tatlo parehas lang ang chance.. bakit?.. andaming possibilities na magmiss sa pagbid yung iba..

Halimbawa.. Nalingat si tomas kasi tinawag ng asawa nia.. at nalingat si juan kasi nagbasa pa ng message sa facebook..Panalo Si KULAS...kahit 5bids lang meron xa...

IBIG SABHIN KAHIT KONTI LANG BIDS MO MAY CHANCE KANG MANALO..

Kung May Autobidding sure win ang maraming bids..

Wala akong pinapanigan.. at wala akong site na pinopromote.. ang akin lang fair and square.. yes its a game... but it needs to be a fair game... hindi yung alam na kung sinu mananalo...

Dito sa pilipinas.. marami ng Entertainment site..

Ang payo ko lang.. kung gusto mo ng malaking chance na manalo.. dun ka sa manual bidding..